โซลจูบน ━ ; 10

เวลา 03.23 น.

ปลายนิ้วแกร่งคีบบุหรี่มวนเล็กออกก่อนจะพ่นควันสีขาวออกมาอย่างเชื่องชา กลิ่นบุหรี่อบอวลไปทั่วทั้งห้อง ควันสีขาวลอยละล่องเจือจางในอากาศ

เป็นเวลากว่าสองชั่วโมงแล้วที่เขายังคงลงโทษเจ้าเด็กขี้เมา โซลจ้องมองแผ่นหลังเนียนเปลือยเปล่าของน้องที่เคลื่อนไหวตามแรงขยับกายของเขา ก้อนลูกพีชทั้งสองข้างขึ้นสีแดงเถือกหลังจากก่อนหน้านี้ถูกเขาตีหนักๆจนเจ้าตัวน้ำตาคลอเบ้า นัยน์ตาสีเข้มยังคงฉายแววดุดันยามนึกถึงสิ่งที่พบเจอวันนี้

ใช่ ไม่พอใจ

เขาไม่พอใจมาก


“ฮึกก..อ๊ะ..อ๊า..”โซลขยับส่วนกลางกายเข้าออกในตัวของน้องอย่างเนิบๆ แต่ทว่ารุนแรงจนเด็กดื้อแทบรับไม่ไหวเขาเคลื่อนกายออกช้าๆ แล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่ย้ำๆอยู่แบบนั้น จนน้องส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอด้วยความรู้สึกหวาบหวาม


จะลงโทษให้ขาดใจเลยหรือไง


“เลิกร้องสักที..”

โซลเอ่ยเสียงดุแล้วจัดการคาบบุหรี่ไว้ที่ปาก ก่อนจะจับยึดตัวอีกฝ่ายขึ้นดึงเรียวขาเล็กให้สะโพกโก่งแนบชิดกับส่วนนั้นของเขามากขึ้นกว่าเดิม

“อะ..อ๊ะ พะ..พี่โซล..ฮึก..เบา..หน่อย ฮื่ออ..”เสียงหวานร้องครางสั่นๆ เรียกพี่เขา น้ำตาที่ไหลออกมาที่หางตาไม่รู้ว่ามาจากความเจ็บที่ผสมอารมณ์น้อยใจหรือเสียวจนรู้สึกดีกันแน่ ในขณะที่เจ้าของสะโพกแกร่งก็ไม่ได้ฟังคำขอนั่นเลย กลับกันพี่เขาเริ่มขยับเคลื่อนกายอย่างรวดเร็วและรุนแรงมากขึ้น

เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นทั่วห้อง ตอนนี้คนตัวเล็กแทบจะสร่างเมาอยู่แล้วน้องฟุบหน้าลงกับหมอนอิงบนโซฟาเหงื่อเม็ดเล็กซึมออกมาตามไรผม ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันเมื่อความเสียวซ่านเข้าเล่นงาน

โซลที่เห็นว่าอีกฝ่ายใกล้จะถึงปลายทางแล้วจึงเร่งจังหวะถี่ยิบพร้อมกับเอื้อมมือช่วยรูดรั้งส่วนนั้นของน้องไปด้วย

“พ..พี่โซล เราไม่ไหว..อ๊ะ..อื้อ!…” ร่างสูงเร่งความเร็วจนโซฟาเกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดอีกฝ่ายตัวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของพี่เขาก่อนจะทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาเมื่ออารมณ์ถึงขีดสุด

“อ่าห์..อื้ม..”ไม่นานนักโซลก็เร่งสะโพกแกร่งตามมาติดๆก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา พี่เขากระตุกตัวกระแทกแกนกายเข้าออกอยู่สองสามทีก่อนจะฉีดมันเข้าไปจนเต็มช่องทางเล็ก





........

กลับไปอ่านต่ออีกนิดหน่อยย